به دلیل شیوع ویروس کرونا و به اوج رسیدن آن در شروع هفته‌ی مد نیویورک، قوانین سختی برای اجرا نشدن نمایش های مد تنظیم شد و باعث شد تا بسیاری از طراحان از مجموعه های خود فیلم تهیه کنند و تعداد بسیار اندکی به صورت حضوری و فیزیکی مجموعه های خود را به نمایش بگذارند.
همین امر باعث شد تا Gabriela Hearst مجموعه‌ی خود را در هفته‌ی مد پاریس به نمایش بگذارد. نزدیک به ۵ سال از فعالیت برند او می‌گذرد و ماه پیش پس از دریافت جایزه‌ی CFDA او از یک ناشناخته به طراح لباس زنانه‌ی سال تبدیل شد! پس از ۵ سال این اولین باری بود که یک خانم جایزه‌ی طراح لباس سال را می‌برد. نمایش در هفته‌ی مد پاریس تنها نشان دهنده‌ی موفقیت او نبود بلکه نشان دهنده‌ی بلند پروازی های او بود. او در مصاحبه با مجله‌ی bof گفت:
دوستی داشتم که به من گفت در طراحی بسیار خوب هستم اما در انتخاب رنگ‌ها نه. اما من آدم لجبازی هستم و اگر چیز هایی مانند این حرف را بشنوم بیشتر و بیشتر تلاش می‌کنم تا به بقیه اثبات کنم که اشتباه می‌کنند. به همین علت تمرکز این مجموعه را بر روی رنگ‌ها گذاشته بودم.
این مجموعه با ۳۰ دست لباس متفاوت در حیاط مدرسه‌ی هنر École des Beaux-Arts به نمایش در آمد. یک ویراستار که هرگز نمایش او را ندیده بود برداشت خود را با کلمه‌ی فرانسوی Juste به معنی «درست» یا «منصفانه» توصیف کرد و گفت که تلاش های او برای حمایت از مد پایداری چشمگیر بوده است. او به یک سازمان غیر دولتی در پِرو به نام Madre de Dios که کارش حفاظت از جنگل های بارانی آمازون،نظاره و محافظت از گونه های در حال انقراض و ایجاد مشاغل مرتبط است، هدایای مالی اهدا کرد. همچنین او به استفاده از مواد بازیافتی و غیرمرسوم ادامه داد. او در مصاحبه‌ای گفت:
برای ما واقعا مهم بود که اجازه ندهیم قرنطینه خلاقیتمان را خفه کند و این یک نوع چالش برای هنر ما بود
خیاط این مجموعه یکی از افراد معروفی است که برای زنان با نفوذ و قدرتمندی چون Alexandria Ocasio-Cortez, Meghan Markle, Jill Biden, and Oprah Winfrey کار دوخت لباس را انجام داده است. او ادامه داد:
ما برای طراحی مجموعه‌ها همیشه سعی می‌کنیم تا اوضاع تجارت در ۱۰ سال دیگر را در نظر بگیریم. اگر در آن زمان کمبود آب، کمبود منابع طبیعی و… وجود داشته باشد ما چگونه باید تجارت کنیم؟
لباس های این فصل همه راجع به راحتی بودند و طراح این برند راحتی را در لباس های بافتنی پیدا کرده بود. یک لباس بلند،تنگ و رنگی، پانچو های دست بافتی که اندازه‌ی آن از جلو کوتاه و از پشت تا پایین پا می‌رسید از جذابیت های این مجموعه بود. اکثر لباس های این مجموعه به رنگ سفید و سیاه بودند و در چند مورد انفجار رنگی و کت قرمز رنگ بود. پارچه و مواد استفاده شده در این مجموعه از چرم و تکه های قلاب بافی شده بودند. قسمت اعظم آماده سازی لباس های این مجموعه دست دوز بودند و او در این باره توضیح داد:
کیفیت نیازی به خود نمایی ندارد. شما نمی‌توانید کیفیت را سریع بسازید بلکه باید آن را مرحله به مرحله و آرام بسازید.
او برای طراحی این مجموعه از دستبند صدفی مادربزرگش و خوابی که در این باره دیده بود، الهام گرفته بود و در قلاب‌دوزی‌ها و جزئیات چرمی از حالت پیچیدگی آن‌ها استفاده کرده بود. شکلی که چشم را می‌گرفت اما ساده و زیبا بود. او پس از نمایش گفت:
من در زمان همه‌گیری ویروس کرونا اینجا هستم. صادقانه هیچ چیزی نمی‌توانست من را از حضور در اینجا بازدارد. شما برای خودتون برنامه ریزی می‌کنید، برای آن رویا بافی می‌کنید و اگر مجبور شوید شرایط سختی را تحمل می‌کنید. بنابراین تا زمانی که یک دیوار غیرقابل بالا رفتن جلوی ما قرار نگیرد، ما از حرکت کردن و رشد کردن نمی‌ایستیم.
