استایل پانک

استایل پانک، مدل مربوط به لباس، مو، لوازم آرایشی، جواهرات و اصلاح و تتو روی بدن بر اساس آن چه در پانک تعریف شده، است. استایل پانک بسیار گسترده بوده ، از طراحی های Vivienne Westwood گرفته تا سبک مربوط به لباس پوشیدن گروه‌هایی مثل The Exploited و طرز لباس پوشیدن هاردکورهای آمریکای شمالی را شامل می‌شود. سایر گروه‌های اجتماعی و گروه‌های هنری مانند ، glam rock ، skinheads، rude boys،  Greasers نیز روی پانک تاثیراتی گذاشته ان. استایل پانک همچنین سبک های این گروه ها و همچنین فرهنگ های محبوب را تحت الشعاع خود قرار داده است. بسیاری از طرفداران پانک از آن به عنوان ابزاری برای مطرح کردن خواسته‌های خود استفاده می‌کنند. مد پانک به طور گسترده‌ای و در زمان‌های مختلف تجاری شده است و بسیاری از طراحان معتبر مد مانند Ana Sui، Vivienne Westwood و Jean Paul Gaultier از عناصر پانک در تولیدات خود استفاده کرده اند. لباس‌های اصلی پانک که مربوط به انگلیس است، در ابتدا دست ساز بودند، در سال‌های ۱۹۸۰ تولیدات گسترده ای داشتند و در فروشگاه های فرهنگی و برخی از فروشگاه های تخصصی لباس به فروش میرسیدند.

در سال‌های ۱۹۷۰ پانک راک، متولد شد و تبدیل به یکی از جریانهای اصلی موسیقی (و حتی فرهنگی) شد. هنرمندان پانک ضد کپیتالیسم بودند. اغلب ژولیده و خشن بوده،  مدل موهای کوتاه را به جای موهای بلند هیپی‌ها و سبک‌های معمول راک و دیسکو آن زمان انتخاب کردند؛ همین پافشاری بر عدم همراه شدن با جریان زمان، و مجموعه ای از عقاید، اشعار، موسیقی و ظاهر جنجالی باعث شد که آن‌ها بتوانند تفکر پانک را در دهه ۷۰ گسترش داده و به عنوان یک خرده فرهنگ معرفی کنند. در آمریکا، لباس‌های کوتاه و ساده نظیر  تیشرت، جین، کاپشن چرم که به عنوان لباس‌های سطح پایین شناخته می‌شدند و یا لباس های دست دوم به لباس‌های گران قیمت و رنگارنگ محبوب بر روی صحنه دیسکو ترجیح داده شدند. در این راستا نمایش موزیکال  Rocky Horror Picture Show و طراحی‌هایی که Sue Blane برای آن‌ها انجام داد بر روی فشن و استایل پانکها تاثیر بسیاری گذاشت.

در دهه ۷۰ میلادی در انگلیس، مد پانک، طراحی‌های مربوط به Vivienne Westwood  و Malcolm McLaren  و Bromley  Contingent را تحت تاثیر قرار داد. بیشترین تاثیر مد پانک روی فروش لباس در فروشگاه‌های Malcolm McLaren بود. مک‌لارن در مصاحبه‌ای ، ایده خلق و سبک جدید طرح‌هایش را به برداشت‌هایی از Richard Hell نسبت می‌داد؛ اوایل پیدایش پانک تیشرت‌هایی با نوشته و طرح‌های عمداً “توهین آمیز” بین این خرده فرهنگ رواج داشت، از جمله تیشرت‌های طرح DESTROY که دارای صلیب و صلیب شکسته آلمان نازی بود. لباس‌های دیگر در اوایل ظهور پانک در بریتانیا عبارت بودند از: کاپشن چرم، کت‌های بلیزر و شلوار دستکاری شده و پیراهن‌هایی که به شکل اتفاقی با شعارهایی چون “فقط آنارشیست‌ها زیبا هستند”، خون، وصله و تصاویر بحث برانگیز تزئیین شده بودند.

سایر مواردی که توسط پانک ها پوشیده شده است عبارتند از برخی المان‌ها یا موارد مستقیم مانند جوراب‌ شلواری با طرح شبکه‌ای(در برخی موارد پاره)، دستبندهای اسپایک دار، زیور آلات تیغ دار، سنجاق قفلی(روی لباس و حتی به عنوان پیرسینگ روی بدن)، دستبند نقره ای و خط چشم غلیظ که توسط مردان و زنان مورد استفاده قرار می‌گرفت. در این دوره بسیاری از زنان پانک، با ترکیب لباس‌های نازک و ظریف با لباس‌های مردانه می‌خواستند طغیان گری و شورش خود را نشان داده و مد روز زنان را به چالش بکشند، به عنوان مثال، ترکیب لباس رقص باله با چکمه های بزرگ و چکمه های سیاه یکی از ترندهای محبوب بین پانکها بود. لباس های پانک برخی اوقات ازموضوعات روز برای جلب توجه و تاثیر روی مخاطب بهره می گرفت. لباس‌هایی که عمداً پاره پاره شده و با سنجاق قفلی و یا با نوار چسب دوباره به هم متصل شده‌اند، همچنین کیسه‌های زباله به پیراهن و دامن تبدیل شده و مورد استفاده قرار می‌گرفتند. دیگر اقلامی که به لباس یا جواهرات اضافه شده بودند شامل تیغه و زنجیرهای تیغه ای بود. لباس های چرم و لاستیکی که احتمالا به دلیل ارتباط آنها با رفتارهای نامتعارف تا این حد محبوب بودند. از کفش‌های مورد توجه این گروه چکمه های نظامی، چکمه های موتور سیکلت، بروتل کریپرز، مدل جیر پوما کلایدز، کفش‌های کانورس آل استار و بعدتر چکمه‌های دکتر مارتینز بودند. برای شلوار هم جین تنگ، شلوار چرمی تنگ، شلوار با طرح پلنگی و شلوار باندیج جز گزینه‌های محبوب به حساب می‌آمد. سایر موارد ظاهری که به اوایل تاریخچه پانک باز می‌گردد – خصوصا در رابطه با گروه پانک راک The Adicts که خود را با این ظاهر معرفی کردند – پوشیدن کلاه لبه دار و ساس بند و زبان ساختگی الهام گرفته شده از فیلم پرتقال کوکی بود که بعدها توسط بسیاری بندهای دیگر استفاده شده و به زیرششاخه ای از استایل پانک بدل شد. همچنین مدل موهایی که به طور عمدی خراب و گاهی ژولیده به نظر می‌رسیدند و غالباً رنگ های غیر طبیعی و روشن داشتند، گرچه پیش از پانک‌ها هم وجود داشت و به عنوان مدل موهای جذاب شناخته می‌شد، اما بعدتر به عنوان یکی از ظواهر پانک در دهه هفتاد و هشتاد میلادی مورد توجه قرار گرفت . در واقع در این دوره پانک‌ها با برداشت المان‌هایی از مد روز، وارونه کردن و تغییر در آن‌ها هویت ظاهری خود را ساختند و در طول زمان این ظواهر توانست بیان مستقل تری را ایجاد کند.

سال‌های ۱۹۸۰ در سال‌های ۱۹۸۰، سبک های جدید مد به طور موازی در ایالات متحده و بریتانیا توسعه و بسط پیدا کرد. امروزه بسیاری از انواع استایل‌های شناخته شده تیپیکال پانک مانند Oi ، پانک خیابانی و UK82 در بریتانیا در سالهای ۸۰ میلادی پدیدار شدند. اجراهای پانک در ایالات متحده به واسطه گروه های موسیقی هاردکور مانند Black Flag، Minor Threat و Bad brains به شهرت فراوانی رسید. اجراهای موسیقی در دهه ۱۹۸۰، بیشتر حالتی ضد مدگرایانه داشتند و گویی اجراهایی ارعاب آمیز و توام با خشونت محسوب می‌شدند. با این حال، عناصر ظاهری دهه ۱۹۷۰ پانک نه تنها در دهه ۸۰ بلکه تا امروز هم هرگز به طور کامل نابود نشدند، هنوز هم برخی از اقلام پوشاک در تمام دنیا رایج‌ هستند. به طور مثال کفش هایی که بین طرفداران هاردکور ۱۹۸۰ معمول بود، شامل چکمه های دکتر مارتینز، چکمه های موتور سیکلت و چکمه های بووِر که برخی اوقات با دستمال سر، زنجیرها یا باندهای چرمی خیره کننده تزئین می‌شدند، هنوز هم طرفداران زیادی دارند.  همچنین شلوار جین (گاهی اوقات کثیف، پاره شده یا سنگشور) و دامن طرح تارتان (دامن عمدتاً مردانه‌ای اسکاتلندی‌ها) که به طور معمول پوشیده می‌شدند و همچنین دامن های چرمی که بیشتر مورد استفاده زنان قرار می‌گرفت و زنجیرهای سنگین که گاهی اوقات به عنوان کمربند استفاده می‌شد و کمربندهای اسپایک‌دارنیز همچنان مورد استفاده قرار می‌گیرند و یا به استایل‌های دیگر مد وارد شده و به حیات خود ادامه داده‌ند. در سال‌های دهه ۸۰ میلادی بعضی پانک‌ها تیشرت یا پیراهن‌های فلانل را خریداری کرده و شعارهای سیاسی، نام گروه یا سایر عبارات مربوط به پانک را روی آن می‌نویشتند، تا توجه دیگران را به خود و پیامی که قصد نشان دادنش را داشتند جلب کنند. این امر در دهه ۱۹۷۰ نیز وجود داشت، اما عمق و جزئیات این شعارها بطور کامل تا دهه ۱۹۸۰ توسعه نیافته بود. تیشرت‌هایی با چاپ سیلک که لوگوی گروه، آرم‌ها یا شعارهای مرتبط با پانک را نشان میداد بسیار محبوب بودند. در طول این دوران، کت‌های چرمی، کت بلیزر دستکاری شده و یا سایر مدل‌های آن و جلیقه‌هایی از جنس جین، محبوب تر از لباس‌های دهه ۷۰ بودند. موها تراشیده شده و یا دارای یک برش به شیوه مدل موی Mohawk بودند. موهای بلند و موی سرخ شده Mohawks ، یا سفید و یا در رنگ های روشن، شخصیت افراطی بیشتری نسبت به دهه ۱۹۷۰ داشتند. در این میان  مدل  موی  Charged hair  (شارژ شده) که در آن تمام موها به صورت سیخ سیخی و تیزآرایش می‌شدند نیز به شکل های مختلفی طراحی و ظهور پیدا کرد. نوع دیگری از مدل مو به نام Misfits’ Devilock  مشهور و محبوب بود. در این مدل، پشت و قسمت میانی موها کوتاه است اما جلوی آن بلند و روی پیشانی و بینی شانه می‌شود، این مدل  هنوز هم در اجراهای Horro-Punk توسط گروه مشهور Misfits مورد استفاده قرار می‌گیرد. پیِرسینگ در نقاط مختلف بدن، خالکوبی گسترده، گردنبندهای اسپایک دار در طول این دوران بسیار محبوب بودند.